18.Vi bezonos teleron, vazon, bovlon aŭ ajnan pleton, eĉ taso, glaso aŭ kruĉo taŭgos.
Eliru eksteren, preni sakon da sablo, tero, prenu ŝtonojn aŭ fragmentojn de brikoj, ion ajn belan, vi povas preni kelkajn branĉetojn, bastonojn, herbfoliojn.
Se vi ne havas sablon-teron proksime, prenu farunon (tio estas pli agrable ludi kun ĝi ol kun kineta sablo!) aŭ salon. Vi povas, se vi havas la ŝancon, preni malgrandajn ŝtonojn.
Plenigu la ujon, lasu duonan centimetron al la rando, kaj komencu krei vian komponadon. Via mirinda pejzaĝo. Ne troŝarĝu ĝin! Kiel vi scias, kiam la ĝardeno estas preta? Kiam vi sentas pacon – ĉesu.
Metu la Rokan Ĝardenon kie estos facile por vi vidi kaj tuŝi ĝin el la laborejo.
Nun, en ajna nekomprenebla situacio, ŝanĝu la strukturon ĝis paco en menso.
Mi kolektas ŝtonojn, kaj iam, mi havis angulon de la loĝejo rezervita por ili, ŝtonoj estis ĵus tie. Kaj la gastoj tie senĉese sinkis, konstruante turetojn, pentraĵojn, mandalojn el ŝtonoj. Kaj ili fariĝis pli trankvilaj, kaj ilia menso pliklariĝis. Tio estis kvazaŭ la ŝtonoj donus al ili parton de ilia eterna ripozo.